خزر

آیا جدایی بخشی از خزر سر آغاز تجزیه ایران خواهد بود؟

تا مبانی اندیشه حرکتی و عملی در حوزه اجتماعی شکل نگیرد, عملی واقع نمی شود و تا اندیشه به نسبت نیروهایی که با آن در تقابل است مستحکم و مستدل نیاشد امکان پیروزی در حیطه اجرا بسیار کم خواهد بود. این را از این جهت گفتم که اگر می خواهیم مساله تجزیه و جدایی را بررسی کنیم ابتدا باید به سراغ مبانی اندیشه گی آن برویم و در قسمت بعد به استحکام آن نظز بیافکنیم. استحکام امری نسبی است و تابعی از قوت و ضعف نیروی مقابل آن می باشد.

نمی دانم به این فکر کرده اید که اگر جمهوری اسلامی در خزر معامله ای کند که سبب از دست دادن بخش هایی خزر بشود ,به کرد , ترک , بلوچ یا هر کس که می خواهد از ایران جدا شود برای ماندن به عنوان جزیی از ایران چه خواهید داشت بگویید ؟ وقتی ما بخشی از کشور را به بیگانه ای می دهیم, آن هم بیگانه ای که هیچ گونه حق و سهمی از این مملکت ندارد, چطور می توانیم به مردمانی که در این سر زمین ها سالها زندگی کرده اند بگوییم شما حق جدایی خاک نداشته باشید؟ و اگر بخواهند چنین کنند سلاح بر روی آنها بکشید؟ جدایی بخشی از خزر مبانی اندیشه جدایی طلبان را تقویت نمی کند بلکه با ضعیف کردن این سوی قضیه, سبب ضعف مبانی استدلالی خواهد شد و نتیجتن با یک دید نسبی سبب استحکام آنسوی قضیه یعنی جدایی طلبان خواهد شد.

نمی توان گفت که جدایی بخشی از خزر و زیر بار رفتن ج.ا به یک قرارداد ننگین سببی مستقیم برای تجزیه ایران خواهد بود ولی تاثیری عمیق و تسریع کننده خواهد داشت. بر همه ایران پرستان است که نه فقط برای خزر بلکه برای موجودیت ایران صدای اعتراض خود را بلند کنند.